მთავარი » 2010 » მარტი » 6 » * * *
|
* * *
როდესაც მთვარე ანათებს ოთახს,
ირგვლივ ქუჩაში სიმშვიდე სუფევს.
ჩემი გონება ეძლევა ოხვრას,
ქარი ბაღნარში ლეღვს ტოტებს ურხევს.
განვმარტოვდები და ვფიქრობ მასზე,
არე-მარეა ბნელით მოცული,
შევცქერი მთვარეს ღრუბლიან ცაზე,
ვერ გავუხსენი მას ჩემი გული.
არ არის ძნელი მიენდო ღამეს,
მოუყვე როგორ წვალობ გრძნობებით,
გაუზიარო რაც შენ გადარდებს,
ხომ დაწყნარდები, თუნდაც დროებით.
მთვარე კი ისევ ანათებს ოთახს
და ნაზი სიო ბაღში უბერავს,
მესმის ღამის ხმა `მოეშვი ოხვრას,
ცა თქვენს სიყვარულს საბანს უკერავს
მიმაგრება: |
|
კატეგორია: სასიყვარულო ლექსები |
ნანახია: 1043 |
დაამატა: PaWuKa
| რეიტინგი: 0.0/0 |
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს [ რეგისტრაცია | შესვლა ] |
