ვიცოდი რომ მსახიობის კარიერა იოლი არ იქნებოდა, დიდი გარჯა გავწიე ამისთვის რომ , მხატრულ აკადემიაში ჩამებარებინა და მსახიობიც გავმხდარიყავი , მამა დამეღუპა მე და ჩემ დას მხოლოდ დედა გვზრდიდა და ყველანაირად ვცდილობდი მას დავხმარებოდი, ასე რომ უზრუნველი და კარგი ცხოვრება არ მქონია. ჩემი პატარა და ჯერ ისევ მეორე კლაშია , რადგან დედაჩემი მის მიხედვას ვერ ახერხებს სამსახურში ყოფნის გამო მე მიწევს ამ ყველაფრის გაკეთება ასე რომ დიდი პასუხისმგებლობა მაკისრია . ისეთი მოუცლელი ვიყავი ჩემი მეგობრებისთვისაც არ მრჩებოდა დრო , მაგრამ როგორც იქნა ყველაფერი დავამთავრე და ცოტა შესვენების საშვალებაც მომეცა. ხვალ ჩემ საუკეთესო მეგობარს ჩემ სეხნია ნინის ვნახავ , უკვე თვენახევარია რაც არ მინახია , ასე რომ ძლიერ მიხარია , იმედი მაქ ნიკას, გიოს , მარიამს და კიდევ სხვებსაც ვნახავ და დავუბრუნდები ძველ ცხოვრების ჩვეულ რიტმს.
დილის 12 საათია უკვე , და ნინის ზარს წუთი წუთს ველოდები რომ ჩავიდე ჩვენ საყვარელ კაფეში და იქ შევხვდე , უკვე მზადა ვარ და ვეღარ ვითმენ ამ შეხვედრის გამო. აი ტელეფონის ზარიც იმედია ნინია თორემ უკვე გავგიჯდი ლოდინით.
- ალოო ... ნინი როგორ ხარ გოგო ?
- რავი კარგად , სად იყავი ამდენხანს , გელოდი , რატომ არ დამირეკე?
- ბოდიში რა , გოგო ბავშვებს ვუთხარი რომ ძლივს გვეღირსა ნინიმ მოიცალა მეთქი და გამოდით ერთად ვნახოთ თქო , ასე რომ ჩამოდი კაფეში ყველანი გელოდებით .
- კარგი ცოტახანში მოვალ .
კაფე „ paradise „ ჩემი სახლიდან არცისე შორსაა, ასე რომ ძალიან არ ვჩქარობდი მისვლას , ვიცოდი რომ დროულად მივიდოდი , მე მხოლოდ იმის იმედი მქონდა რომ ნინიმ სხვებთან ერთად ნიკაც დაპატიჯა , როგორც ვიცი ის მამამისთან ერთად ამერიკაში იყო წასული და დიდიხანი მის შესახებ არაფერი მსმენოდა, მაინტერესებდა როგორი გახდა ეხა , შეიცვალა თუ არა ან მის ცხოვრებაში რა ცვლილებები მოხდა. ასე ფიქრში გასული უკვე მივუახლოვდი კაფეს სადაც ახალგაზრდების ხმა ისმოდა , გული ძლიერ მიცემდა , არა იმიტომ რომ მეშინოდა , უბრალოდ მიხაროდა რომ ყველას ვნახავდი, ჩავეხუტებოდი და ამდენი ხნის შემდეგ წესიერად მოვიკითხავდი მათ.
ყველა ჩემი მეგობარი აქ ყოფილა, მიხაროდა მათი ნახვა, მაგრამ ნიკას მაინც ვერ ვხედავდი, რაც ძალიან გულს მტკენდა .
- ნინ რატომ ხარ ჩაფიქრებული ?
- არაფერი უბრალოდ მეგონა ნიკაც ჩამოსული იყო და აქ იქნებოდა .
- რის საუკეთესო მეგობარი ვიქნებოდი გოგო რო არ დამეპატიჯებინა? კი ჩამოსულია უბრალოდ მითხრა სხვაგან ვარ ეხა და ოდნავ შემაგვიანდება და აუცილებლად მოვალო .. აი გაიხედე მოსულა
უკან გავიხედე თუ არა დავინახე მაღალი , ქერა თმით, ცისფერთვალება . სუ სხვა პიროვნება . შეცვლილი თავიდან ბოლომდე . უცბათ გავიფიქრე როგორ გასიმპატიურებულა თქო და ერთი კიდევ ავხედ-ჩავხედე.
- გამარჯობა ნინი , რამდენიხანია არ მინახიხარ , სულ არ შეცვლილხარ ისეთივე ლამაზი და მშვენიერი ხარ.
- ოხ ნიკა ეს კომპლიმენტები რა. მე კიდე შენზე იგივეს ვერ ვიტყვი , როგორ სხვა ადამიანად იქეცი. მე სუ სხვანაირი მახსოვდი და გამოჩნდი და უცხო პიროვნება მეგონე .
- ჰო რას ვიზავთ ყველა ვიცვლებით , ზოგი ვსიმპატიურდებით ზოგიც კიდე ისევ ისეთები რჩებით (უხერხული სიცილი)
- ეს უაზრო იუმორის გრძნობა , ოღონდ ვითომ იუმორის გძნობა ვერ მოიშორე ჰო ?
- რას ვიზავთ , ხასიათით ისევ იგივედ დავრჩი . მეცეკვები ?
- რატომაც არა .
მთელი ღამე ვცეკვავდით დრომ ისე გაირბინა , საუბარში . მოგონებების გახსენებაში დრომ ვერც კი გავიგე 11 საათი როგორ გამხდარიყო , უცბათ ნინის შევძახე რომ წასცვლას ვაპირებდი და არ ენერვიულა , მაგრამ უცბათ გავიგე ძახილი ეს ნამდვილად ნიკას ხმა იყო .
- მეც სახლში მოვდივარ და ბარემ გაგაცილებ .
- კარგი როგორც შენ იტყვი .
ნიკა ჩემ უბანში ცხოვრბდა ასე რომ ერთი გზა გვქონდა და
უარი არ მითქვამს . გზაში ბავშვობა კიდევ ერთხელ გავიიხსენეთ . ასევე რამოდენიმე წლის წინანდელი ამბები სალაპარაკო თემა ნამდვილად გვქონდა .
- გახსოვს 2 წლის წინ სიყვარული რომ აგიხსენი და შენ რა მითხარი ?
- კი მახსოვს ნიკა. „ საქციელით სხვას რატომ ამტკიცებ და სიტყვებით სხვას რატომ მეუნები თქო „
- ისიც გახსოვს ერთი კვირა შენ ფანჯარასთან რომ ვიდექი და რომ ვცდილობდი შემთვის პატიება მეთხოვა .~იმისთვის რომ ბერჯელ გული გატკინე როცა დაპირება არ შევასრულე ?
- კი მახსოვს . ( და უეცრად გავჩუმდი ვიცოდი რომ ეს საუბარი უფრო შორს წაგვიყვანდა და უფრო მეტი მტკივნეული თემის გახსენება მოგვიწევდა , რადგანაც ერთ დროს მე და ნიკა შეყვარებულები ვიყავით , ასე რომ არის გასახსენებელი ბევრი რამ , მაგრამ ეხა ის ჩემი საუკეთესო მეგობრის შეყვარებულია და უბრალოდ არასწორი იქნებოდა ეს ყველაფერი )
მივდიოთ ნაწვიმარ ქუჩებზე ერთად , არავინ იყო , ან ვიქნებოდა ამ ღამე გარეთ . ისე გართული ვიყავით საუბრით ჩემი სახლის კარებთან როგორ მივედით ვერც კი შევამჩნიე . და უცბათ როგორც ნიკას ჩვევია უცბათ მომახალა
- ძილინებისა ნინი .
- ძილინებისა ნიკა.
- ხვალ დიდი დღეა . დიდი გოგო ხდები უკვე , სიბერისკენ მიიწევ ჰო ხედავ (სიცილი)
- შენზე ბებერი მაინც არასოდეს ვიქნები .
- კაი კაიი წავედი ეხა მე და ხვალ გნახავ ასე რომ ჭკვიანად არაფერი იცუგლუტო .
ჩამეხუტა , მაკოცა ლოყაზე და მისი სახლისკენ გზა განაგძო . მე კიდე დავიწყე იმაზე ფიქრი თუ როგორი დღე მექნებოდა ხვალ და რა მოხდებოდა .
მიმაგრება: |
